الهام بهروزی
15 مهر به مناسبت آغاز هفته ملی کودک با نام “کودک و محیط زیست” مزین شده است. روزی برای یادآوری اینکه هم کودک و هم محیط زیست نیاز به مراقبت ویژه دارند تا مسیر درست رشد و بلوغ را طی کنند و با زیبایی خود به دنیای اطراف زیبایی و طراوت بیافزایند.
بدیهی است که دوران کودکی بهترین زمان برای کودکان برای جذب بسیاری از مفاهیم و فرهنگ ها است. زیرا در این سن، وجدان پاک و روحیه مهربانی و هوش فعال آنها برای درک و عادت به ارزش ها و مسائلی که در ساختن آینده و جامعه آنها نقش مؤثری دارد، ضروری است. محیط زیست یکی از مقوله های مهمی است که نقش مهمی در کیفیت و زندگی جامعه بشری داشته و همواره تأثیرگذار و تأثیرگذار بوده است. بنابراین توصیه می شود کودکان از طریق آموزش های ابتدایی و گاه عملی با این مفهوم و گستره آن به صورت ساده و موثر آشنا شوند.
کاشت درخت یکی از راه های آشنایی کودکان با درختانی است که نقش اساسی در تصفیه هوا و تقویت خاک و زیبایی بصری محیط دارند. او بازی می کند. این سنت هر پایان نامه در هفته ملی کودک توسط کانون های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در اکثر مناطق کشور اجرا می شود. کاشت نهال در منطقه بوشهر نیز هر ساله همزمان با هفته کودک با حضور کودکانی به نام شهدا در مراکز مرکزی انجام می شود. تجربه ای که به کودکان می آموزد که به گیاهان فرصتی برای زندگی و رشد بدهند و با حضور خود محیط خود را تازه کنند.
بی شک برای آشنایی کودکان با محیط و طبیعت باید کارهای دیگری در کنار درختکاری انجام شود. باید به آنها یاد داد که با زباله شهر و طبیعت و دریا را زشت نکنند. همچنین باید به آنها آموزش داده شود که چگونه وجود زباله و زباله می تواند اکوسیستم دریایی، پوشش گیاهی و غیره را تهدید کند. به گفته کارشناسان فرهنگی، رفتار کودک با محیط باید در قالب فرهنگ سازی مشخص شود و گام به گام با آموزش های علمی و مستند و فواید آن در زندگی خود و اطرافیانش مطابقت داده شود. به بدن و فرم محیط اطراف و ساکنان آن آسیبی نرسانید و برای جلوگیری از اعمال نادرست با آن زندگی کنید.
طبیعتاً همانقدر که مدرسه و جامعه وظیفه نهادینه کردن فرهنگ تعامل کودکان با محیط و موجودات زنده را بر عهده دارند، خانواده نیز نقش کلیدی و تأثیرگذاری دارد; زیرا کودک سال های اول خود را در محیط خانواده می گذراند تا به مدرسه برود. بنابراین والدین می توانند مسائل و موضوعات محیطی را به طور جدی وارد رفتار خود کنند و نقش آن را هم به صورت کلامی و هم عملی برای فرزندانشان توضیح و تعریف کنند.
این مادر که در دانشگاه زیست شناسی تدریس می کند در این باره به بامد زبان گفت: با توجه به رشته تحصیلی و کاری که داشتم حفظ محیط زیست همیشه یکی از دغدغه های جدی من بوده است، او توانایی شناخت محیط و زندگی را به دست آورده است. او یاد گرفت که مراقب همه چیزهای اطرافش باشد و از آنها مراقبت کند.
فاطمه حکسونوس با تاکید بر اینکه بارها بود که دخترم را به باغ می بردم از دیدن گل ها هیجان زده می شد و با رفتار عاطفی خود می خواست گل ها را آزار دهد یا آنها را قطع کند و افزود: با حوصله تلاش کردم و اشاره کردم که اینها رفتارهایی است. ، که عقلش دیوانه می شود چون گل را خیلی دوست دارد، گل را خوشحال نمی کند; برعکس باعث آسیب یا تخریب آنها می شود. با گذشت زمان به او یاد دادم که زیبایی گل های باغچه در این است که در بوته یا بوته های خود می مانند. شاید به خاطر سنش ابتدا از نصیحت من راضی نبود، اصرار داشت حداقل یک گل را بچیند، بو کند و در موهایش بگذارد، اما آرام آرام پذیرفت که این گل ها در بوته شان زیباتر و زنده ترند!
وی سپس بیان کرد که با بزرگ شدن دخترم بیشتر درباره گیاهان و درختان و اهمیت جنگل ها به او خواهم گفت. وقتی او با من است، مستندهایی مثل «ایرانجرد» و دیگر برنامه هایی از این دست را درباره حیوانات، جنگل ها، دریاها و اقیانوس ها تماشا می کنیم. شاید برخی معتقد باشند که این مستندها برای کودکان مناسب نیست، اما من مخالفم. زیرا تماشای این مستندها درک دخترم از دنیای طبیعی اطرافش را که اکنون هشت ساله است، عمیق تر کرد. او بیشتر حیوانات و پرندگان را می شناسد.
آنها با اشاره به اینکه مستندهای زیادی در مورد طبیعت و حیوانات وحشی ساخته شده است و با شناخت عناصر طبیعی جهان در واقع فرهنگ مقابله با آنها را روایت می کنند، تاکید کردند: تماشای این برنامه ها می تواند زمینه برنامه های محیطی و محیطی را پر کند. آفرینش فرهنگی . . برای بچه های ما امروز، مقداری پوشش وجود دارد. من این را تجربه کردم و بسیار خوشحالم که امروز دختری دارم که نه تنها عاشق گل، گیاه، پرندگان و حیوانات است، بلکه از آنها مراقبت می کند. او یاد گرفت که حیوانات را دوست داشته باشد نه از آنها بترسد.
وی با تاکید بر اینکه به منظور آشنایی کودکان با طبیعت و تعیین نقشی که محیط در زندگی انسان ایفا می کند، نهادهای فرهنگی موظفند در طول سال برنامه هایی را در این زمینه ها تدوین کنند که هم جنبه آموزشی و هم توسعه فرهنگی داشته باشد، گفت: در این زمینه. . ، با بی تفاوتی یا ایرادات خودسرانه مواجه هستیم و از آنجایی که تقاضای کمی از سوی خانواده ها در این زمینه وجود دارد، فرهنگیان و متولیان خود را مسئول نمی دانند.سال مدعی هستند که به تشخیص آنها توجه ویژه ای دارند. محیط زیست و کارکرد و نقش آن در زندگی انسان و نیز مسئولیت جامعه در حفظ آن.
به گفته این معلم دانشگاه، اگر در این منطقه کار مسئولانه و نگران کننده ای انجام می شد، امروز دشت، جنگل، چشمه و رودخانه پر از زباله وجود نداشت. ما با قطع درختان و قاچاق چوب مواجه نبودیم. همه این آسیب ها و رفتارهای خطرناک ناشی از بی مسئولیتی و سوء مدیریت است که باید به آنها رسیدگی شود. باید فرهنگ مستقلی تحت عنوان فرهنگ اکولوژیکی شکل گیرد و در آن قالب کودکان به درستی با محیط زیست و ساکنان ارزشمند آن آشنا شوند.
در پایان خاطرنشان شد: روز «کودک و محیط زیست» یکی از مناسبت هایی است که نهادهای فرهنگی با تدوین برنامه های معنادار، معنادار و کاربردی، دنیای کودک را با محیط طبیعی و حیوانات اهلی و اطراف پیوند می دهند. همچنین با دادن کتاب های داستانی در مورد حیوانات و محیط زیست و حفاظت از آن می توانند به آنها در دوست داشتن محیط زیست کمک زیادی کنند و یا انیمیشن یا فیلم های ساخته شده در ژانر کودک با موضوع محیط زیست یا حیوانات را تماشا کنند. نشان می دهد. اطلاعات جدیدی در این زمینه به کودکان بدهید. با کمی درک مسئولیت و درک دنیای کودکان و اهمیت محیط زیست و تاثیر آن بر آینده جهان و ساکنان آن می توان کارهای فرهنگی زیادی در این زمینه انجام داد. باید کاری کنیم که بچه ها برای محیط زیست دوستان مهربانی شوند.
